Her insan,ömrünün sonunda kendi eserinin son noktasını koyar.İnsanın fî sebîlillah yürüdüğü ömrü, defterini sağ tarafından alacağı mükafatla taşlandırılacak eşsiz bir eser niteliğindedir. Yazarın da dediği gibi; “yaşamla ölüm arasında bir kütüphane vardır .Bu kütüphanedeki raflar sonsuza kadar gider.Her kitap yaşamış olabileceğin başka bir hayatı yaşama şansını sunar sana,farklı seçimler yapsan şu an nasıl bir hayatın olacağını görürsün.Pişmanlıklarını telafi etme şansın olsaydı bazı konularda farklı davranır mıydın? 

"Matt Haig"

Kimi zaman hatanın kıyısından döndük kıssalar ile ve kimi zaman da nasıl telafi edeceğimizi okuduk yaşayanlarda. Ve biz doğru yayınlara doğru, kısa ve zahmetsiz yoldan ulaşmanın zahmetini görmüş gurbet kuşları, bizim gibi gurbetçi kardeşlerimize yürüdüğünüz yoldaki dikenleri bizden sonra gelen kardeşlerimiz için kaldırmaya niyet ettik. 

 “-Yaşlandığımızda… “diye başladığımız cümlelerdeki bir hayaldi başta kitapçı olmak. Kıymetli eşim ve ben tozlu kitap raflarının,kırışık ellerimiz ve umutlu gözlerimiz ile bekçisi olacaktık önceleri. Ama bu gurbet elde gördük ki;kitabı, kainatı, Rabbimizin Nizam’ını okumayan,anlamı gayretinden uzak neslin akıbeti hiçte hayır değildi. Geleceğe dair kaygımızı hafifletecek tek teselli “Oku” emriydi ve biz okuyan bir nesil için geç bile kalmıştık. İşte tam da şimdi بسم الله demenin tam da vaktiydi. Gayret bizden Tevfik Allah’tan…